थकल्या जीवा
लावूनीया लळा
जाऊ नको बाळा
दूरवरी..
काळजीने तुझ्या
काळजात घर
परतुनी सत्वर
ये रे घरा..
आववांनी तव
उठले रे काहूर
काया ही थरथर
करीतसे..
अंगणात आपुल्या
भरली ही उदासी
सारे घर उपाशी
तुझ्याविना..
पापण्यात ओल्या
पाझरतसे माया
जीवनात रया
नाही आता..
सोन्याचा रे तुला
भरवीन घास
भलताच ध्यास
नको मना..
याचसाठी का रे
केला तुला मोठा
पोटाला चिमटा
घेऊनीया..
आईबाप तुझे
मूर्ती ममतेची
जाण ठेव तयांची
दूर जाता..
-- डॉ. शिवाजी काळे.
आईची ही हाक खुपच सुंदर डॉ.शिवाजी !
ReplyDeletevery touching....
ReplyDelete