कोडी न सुटलेली...

ब्रम्हांड घेईन कवेत मी
वल्गना बहु करीत होतो
हसतेय का मुठीतून मज
             ...रेती सांडलेली !

लिलया पेलीन धनुष्य मी
आव अर्जुनाचा आणित होतो
हास्य कुत्सित करतेय का
           ...प्रत्यंचा तुटलेली !

शिखर गाठलेच होते मी
आणि आरुढ होणार होतो
सांत्वनास आली मज हाती
            ...दोरी सुटलेली !

दुःखात वितळेन कसा मी
स्थितप्रज्ञ भासवित होतो
दगाबाज झालीच कशी ती
            ...लाली नेत्रातली !

परीपूर्ण जगलो जीवन मी
मनास समजावीत होतो
वाकुल्या मग का दाखविती
           ...कोडी न सुटलेली !

            ---डॉ. शिवाजी काळे.