क्रोध तुझा गे सखये
जणू थंडगार वारा
वेडावूनी मन गेले
अन झुकला कि गं पारा
........संध्या
राग लटका नाकावरी
पाहुणा बनून येतो
चिमटे काढायचे विसरुन
गुदगुल्या करुन जातो
......... शिवाजी
लटक्या रागाला
इथे नाही थारा
हृदयात वाही
स्नेहाचा झरा...
......... माधुरी
रुसवा तुझा असतो
जसा पाण्यावरचा तरंग
खोल ठाव घेतो अन्
उलगडतो मनीचे अंतरंग
अगंतुक पाहूण्यासारखा
न बोलावता येतोस
नकोश्या आठवणी
कायमच्या देवून जातोस
........... सुहास
No comments:
Post a Comment