कविता

अस्तित्व

अस्तित्व शोधता शोधता
ठेचाळले उंबर्याला
वाहणारी जखम
भिडली काळजाला
काळजातून मस्तकात
पुन्हा वहात राहिली
दुनिया बदलताना
उघड्या डोळ्यांनी पाहिली
ठिकर्या ह्रदयाच्या
वेचत राहिले
पुन्हा नव्याने
स्वप्न पाहिले
आता आवाका
बराच मोठा होता
स्वप्नांना माझ्या
जिवलगांचा रेटा होता
काजळल्या कालची
सावलीही होती सोबत
पण अंधारल्या वाटेवर
कंदिलाची आहे संगत
    संध्या