सप्तपदीविना

      

हृदय दिलेस जरी एकदा
पदोपदी तुझी साथ हवी
दुनियेस दाखविण्या उगा
सप्तपदी कशास हवी

सर्वस्व देण्यास मजला
उताविळ होतीस तू भोळी
पेलण्यास ते माणिकमोती
फाटकी होती माझीच झोळी

मेंदी कंगण मंगळसूत्र सारे
असलेच जरी दुसर्याचे
हृदयी तुझ्या गोंदण मात्र
फक्त माझ्याच नावाचे

आणाभाका वचने सारी
हीच मंगलाष्टके आता
आठवणींच्या बोहल्यावर चढलो
गीत तुझे गाता गाता

सजलीधजलीस दुसर्यासाठी
फुलवला त्याचा मळा
पाशात माझ्या हृदय तुझे
तोडशील कशी ही बंदीशाळा

मनाने वरीलेस मजला
नी हृदय देऊन टाकीले
उपकार तुझे विसरु कसा
झोपडीस महाल करुन टाकीले

           ---डॉ. शिवाजी काळे.